Feed the pigeons some clay
Turn the night into dayStart talkin' again
When I know what to say
نرگسِ خالی!
عجب چیزی بود! از اونجایی که الان من خیلی But I might have to go to start over again ام فکر کنم بذارم آهنگ تیتراژ این روزام این باشه :))
جامعه همیشه مالِ صداهای بلنده.
و من اینجام، بی صدا حرف میزنم.
دفتر
-
عشق
(۹) -
روایت
(۱۰) -
پریشان نوشته
(۲۰) -
موسیقی
(۱۳) -
نقل قول
(۶) -
مرد ۴۰ ساله درون من
(۶)
پیوندها
اخیر
-
۰۲/۰۷/۱۸صدرا
-
۰۲/۰۷/۱۱هدف بوسیدن آسمونه.
-
۰۲/۰۷/۱۰بی اتفاق
-
۰۲/۰۷/۰۴کارون
-
۰۲/۰۷/۰۲چنار بریده شده.
-
۰۲/۰۶/۲۴leave this fucked up place behind
-
۰۲/۰۶/۱۰داستان پریودی من
-
۰۲/۰۶/۰۹جان مریم چشماتو واکن
-
۰۲/۰۶/۰۶گیسو حنایی
-
۰۲/۰۵/۳۱صدایی جامانده در آشپزخانه.
Baby blue bad Finger